ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΓΙΩΡΓΟ ΑΡΚΑΔΙΟΥ
«το παιδί με τη μεγάλη καρδιά και το πλατύ χαμόγελο»
Ο Γιώργος Αρκαδίου γεννήθηκε στις 29/4/1982 στο χωριό Κρήτου-Τέρρα της επαρχίας Πάφου. Σε ηλικία δέκα χρονών αναγκάστηκε να μετακομίσει με την οικογένειά του στην Πάφο. Τα οικογενειακά και οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε η οικογένεια του, του στέρησαν πολλές χαρές της ζωής με αποκορύφωμα την πατρική στοργή, γεγονός που τον σημάδεψε για τα χρόνια που επρόκειτο να ζήσει. Ο Γιώργος ήταν ένα παιδί πολλά υποσχόμενο. Είχε ταλέντο στη ζωγραφική και στη μουσική και με κάθε ευκαιρία δε δίσταζε να το ξεδιπλώσει. Όλοι όσοι τον γνώριζαν ήταν βέβαιοι ότι ο Γιώργος μια μέρα θα γινόταν ένας σπουδαίος καλλιτέχνης.
Ο Γιώργος ήταν ένα παιδί χαμηλών τόνων που δεχόταν καθημερινά την απόρριψη από τους συμμαθητές του. Γινόταν αντικείμενο κοροϊδίας και χλευασμού εξαιτίας της σωματικής του διάπλασης και του ντροπαλού και ήσυχου χαρακτήρα του. Στα δεκατέσσερα του χρόνια οι συνθήκες ζωής και οι κακές παρέες οδήγησαν το Γιώργο σε αδιέξοδο. Λύση στο αδιέξοδο δυστυχώς ήρθαν να προσφέρουν οι ουσίες. Επρόκειτο όμως για μια λύση απατηλή. Στα δεκατέσσερα του γίνεται χρήστης εξαρτησιογόνων ουσιών και ανοίγεται μπροστά του ο δρόμος της καταστροφής. Για τον Γιώργο αποδείκτηκε δρόμος χωρίς επιστροφή. Είναι αδύνατον να σας περιγράψω μέσα σε λίγες γραμμές πόσο πολύ βασανίστηκε για δεκατρία ολόκληρα χρόνια από την εξάρτηση.
Η μητέρα του Γιώργου λέει χαρακτηριστικά: ” Ήταν ένα παιδί με μεγάλη καρδιά και πλατύ χαμόγελο. Αγαπούσε και εκτιμούσε τους φίλους και τους συγγενείς. Ήταν πάντα πρόθυμος να βοηθήσει όποιον είχε ανάγκη. Μισούσε το ψέμα και την αδικία, αν και ο ίδιος αδικήθηκε πολλές φορές από την κοινωνία. Η αγάπη που είχε για τους γονείς του, τα αδέλφια του και τον γαμπρό του ήταν αστείρευτη Οι δυο μεγάλες αγάπες της ζωής του όμως ήταν η γυναίκα και η κόρη του. Λάτρευε την κόρη του και ευχαριστούσε το Θεό για την πριγκίπισσα που του έστειλε όπως την αποκαλούσε. Όνειρο ζωής για το Γιώργο ήταν η απόκτηση ενός ακόμα παιδιού. Στα μελλοντικά σχέδια του Γιώργου ήταν ο προγραμματισμός του γάμου του με την αγαπημένη του καθώς επίσης και το κτίσιμο ενός μεγάλου σπιτιού στο οποίο θα έμενε όλη η οικογένεια μαζί. Δυστυχώς όμως τα ναρκωτικά έπαιξαν άσχημο παιχνίδι στο Γιώργο. Στις 25/03/2009 και ενώ ο Γιώργος με την αγαπημένη του είχαν κλείσει την αίθουσα για τη δεξίωση του γάμου τους, το ίδιο βράδυ σήμανε και το τέλος της ζωής του. Η κόρη του τώρα είναι τεσσάρων χρονών. Καθημερινά με ρωτάει γιατί πέθανε ο μπαμπά της. Τι να της απαντήσω; Φταίνε μόνο τα ναρκωτικά ή όλη η κοινωνία;”
Τα ναρκωτικά δεν κατάφεραν ποτέ να αλλοιώσουν την ευαίσθητη ψυχή και τη χρυσή καρδιά του Γιώργου. Ο ίδιος πάντα μαχόταν ενάντια στην αδικία και προστάτευε τους αδύνατους και ανήμπορους ανθρώπους. Πιστός στο λόγο του Θεού προσευχόταν καθημερινά να το βοηθήσει να απεξαρτηθεί από τον αργό θάνατο που λέγεται ναρκωτικά. Τώρα πια ο Γιώργος είναι κοντά στο Θεό, στη γειτονιά των αγγέλων, εκεί που το μόνο ναρκωτικό είναι η άπλετη αγάπη που τόσο άφθονα την έδινε ο Γιώργος μα ποτέ δεν την πήρε.
Αιωνία σου η μνήμη αδελφέ μας
